مقایسۀ تأثیر طب فشاری و پیریدوکسین بر شدت تهوع و استفراغ بارداری در زنان نخست زا

زمینه و هدف:اختلالات دستگاه گوارش به ویژه تهوع و استفراغ، شایع ترین شکایات دوران بارداری می باشند. بررسی های انجام شده نشان داده که در مراقبت های بارداری تقریباً 20 درصد زنان باردار به علت شدت این مشکلات در جستجوی خدمات پزشکی هستند. هدف از این پژوهش مقایسه اثر دو روش درمانی طب فشاری و پیریدوکسین (ویتامینb6 ) بر روی شدت تهوع و استفراغ خانم های باردار نخست زا می باشد. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی، پژوهشگر با حضور در مراکز بهداشتی - درمانی شهرستان اهواز از میان زنان نخست حامله ای که در زمان انجام پژوهش جهت دریافت خدمات دوران بارداری به مراکز مربوطه مراجعه کرده و دارای تهوع و استفراغ بودند، تعداد 100 نفر بصورت مبتنی بر هدف انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه 50 نفره قرار گرفتند. جهت درمان تهوع و استفراغ گروه اول تحت تأثیر طب فشاری با استفاده از نواری بنام سی باند قرار گرفت و گروه دوم روزانه 40 میلی گرم ویتامین b6 دریافت کردند و درمان به مدت 4 روز برای هر دو گروه انجام شد. برای هرکدام از نمونه ها پرسشنامه ای تکمیل و به کلیه افراد برگه هایی جهت ثبت وضعیت روزانه برای مدت 4 روز داده شد و داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری کای دو، تی تست، من ویتنی و ویل کاکسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که استفاده از ویتامینb6 و سی باند باعث کاهش شدت تهوع و دفعات استفراغ می شود (001/0p<). همچنین طب فشاری در مقایسه با b6 در کاهش دفعات استفراغ مؤثرتر بود (05/0p<). از نظر شدت تهوع بین دو گروه بعد از درمان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: طب فشاری نسبت به ویتامین b6 تأثیر بیشتری بر بهبودی استفراغ بارداری دارد. با توجه به استفاده آسان، قیمت پائین، راحت بودن و در دسترس بودن سی باند استفاده از آن برای کاهش استفراغ های دوران بارداری توصیه می شود.